De eerste opdracht van Maquet
Deze week heb ik voor het eerst een “eigen” opdracht van Maquet gekregen. De plannen die er voor mij klaar lagen, heb ik veel sneller doorgewerkt dan verwacht en nu ben ik op de afdeling ook binnen een projectteam geplaatst.
De afdeling hier wordt door andere afdelingen ook wel de “feestafdeling” genoemd. Er (schijnen) best wat gelegenheden te zijn die we hier gezamenlijk vieren. Laatst is een collega teruggekomen na vaderschapsverlof en dat is natuurlijk ook gevierd. Om 11 uur ’s ochtends gingen de flessen sekt open en lagen er verse Brezeln (de bekende zoute krakeling) klaar!
Ook is elke dag de Maquet Bistro open, waar je voor €2,20 (vegetarisch), €2,40 (pasta) of €2,70 (vlees/gevogelte) kan lunchen. Bijna iedereen eet warm tijdens de lunch en ook met een groep van 6-8 mensen doorlopen we dit dagelijkse “ritueel”.
Bij mij thuis heb ik wel wat minder aanspraak. Het is een huis voor 7 mensen, waar ik momenteel 4 anderen heb gezien (volgens mij staat de rest leeg). Een scholier (volgt een mechanische/bouwopleiding) is eigenlijk weinig thuis. Een andere werkt bij Mercedes in ploegendienst en is vaak aan het werk of aan het slapen. Een derde (een huisarts) leeft behoorlijk op zichzelf en van de gezamenlijke ruimte gebruikt hij een stukje looppad van de voordeur naar zijn eigen kamerdeur (echt!). Tot slot is er een man die werkt in Baden-Baden en ongeveer hetzelfde ritme heeft als ik. Hij is gezellig en we zien elkaar dus tijdens ontbijt en na het werk. Met hem drink ik soms nog wel een biertje na het eten en hebben we het vaak over mijn verbazing van Duitse gebruiken/gewoonten of het verschil tussen Duitsland en Nederland.
De opdracht bij Maquet is echt leuk. Bij operatietafels heeft Maquet onderscheid tussen een “column” (Saule, het verticale deel van de tafel), de “table top” (Lagerflache, het horizontale deel) en de transporter, die de table top kan wegrijden. Een voorbeeld is dat terwijl in de operatiekamer een patient ligt, er tegelijkertijd een patient op een (andere) table top wordt gelegd en met de transporter naar een wachtruimte wordt gebracht. Als de eerste operatie klaar is, haal je met de transporter de table top (met patient) van de zuil af en rijd je de nieuwe patient binnen. De zuil verbindt zich dan opnieuw met de table top en je kan met de volgende operatie beginnen.
Hierboven is de AlphaMaquet tafel te zien (Saule met Lagerflache) en een losse transporter. De rode hendel is voor een [Trendelenburg positie][5]. Als een patient in een (anafylactische) shock komt, is de eerste stap altijd het hoofd omlaag (of benen omhoog). De rode plastic hendel moet je draaien en dan kan je met de transporter de table top zelf kantelen.
Echter, de rode hendel is nu niet het meest gebruikvriendelijke aan deze transporter. De draaibeweging (ongeveer 30 graden) kost veel kracht en het is niet bijzonder intuitief (ojee, een IO opdracht!). Ook moet ik voor een vernieuwing rekening houden met veel eisen: goedkoop in productie en montage (eigenlijk mag het niet meer dan het huidige systeem kosten), duurzaam voor vele jaren (ik geloof een maatstaf van 10-15 jaar dagelijks gebruik) en schoon te maken in de CleanMaquet spoelmachine in het ziekenhuis (dus geen open bewegende onderdelen, gaten etc). Oh ja, vanuit projectoverzicht waren hier 4 dagen voor gerekend om dit herontwerp te maken (dus concepten bedenken, beslissen, doorrekenen, in CATIA plaatsen en alle documenteren). Een mooie uitdaging!
In CATIA heeft dit gedeelte alleen al 224 stuks van 100 verschillende onderdelen(!). Het duurt ook even voordat je de A0 tekening van de assemblage snapt… Nu de week voorbij is, zijn verschillende principes/mechanismen uitgedacht en verwerkt tot concepten. Met een daarvan ben ik verder door gegaan en staat nu half op papier en al half in CATIA. De projectleider heeft aangegeven dat als ik het geheel in CATIA heb gezet en het (na de nodige controle) ook waarschijnlijk gaat werken, we de volgende stap kunnen nemen: productie via rapid prototyping! Dan krijg ik het model in plastic te zien en kunnen we testen of de praktijk net zo goed werkt als de theorie…
